dinsdag 4 augustus 2015

Harira




Harira is de nationale soep van Marokko, zoiets als onze Belgische tomatensoep met ballekes.
Men noemt ze ook wel eens de vastensoep of ramadansoep.
Ik denk dat het gewoon de enige soep is die ze in Marokko kunnen maken. Nog nooit heb ik meegemaakt dat de buurvrouw andere soep kwam brengen...

Het gaat over de Marokkaanse buurvrouw. Zoals geweten moet een goede moslim(vrouw) af en toe wat aalmoezen uitdelen aan de arme mensen. Mijn echtgenote en ikzelf behoren blijkbaar tot de groep van die behoeftigen.  (Ondertussen heb ik ontdekt dat alle bewoners van  de straat daar toe behoren...)

Toen wij hier pas woonden kwam ze, de Marokkaanse buurvrouw, op een zeker ogenblik vragen of we soep wilden hebben. Als goede Belg zeg je dan maar ja...waarom niet als ’t gratis is.
Brengt ze daar een enorme aluminium ketel, zo een met wat deuken in, met daarin een geelbruine smurrie die de soep moest voorstellen. Ze was zelfs nog warm.
Er even aan geproefd en ja, ’t was te doen, zoals ze in Antwerpen zeggen.
Dus , harira op ’t menu gezet.

Maar nu ontstonden er twee problemen.
Ten eerste, er zat soep genoeg in die pot voor een zeer kroostrijk gezin. Wij zijn maar met twee...Dus ’s anderendaags, weer harira op ’t menu,... en de rest in het toilet gegooid.
Ten tweede, bleek debodem van de pot zwaar aangebrand te zijn.
Dus mijn vrouw haar beste “ijzeren sponske” en een doos 'vim' voor de pinnen gehaald en de pot netjes uitgeschuurd.

Enkele dagen nadien; of we soep wilden hebben?

Weigeren is zo onbeleefd hé, misschien kon het nu een andere soep zijn, maar nee ’t was harira.
Hetzelfde scenario, veel te veel soep, pot aangebrand enz... soep in ’t toilet!

Weer enkele dagen later; harira....

Net op dat ogenblik zat een andere buurvrouw, Suzanne bij ons thuis koffie te kletsen. Dat was de oplossing....

Suzanne,  moet je geen soep, lekkere Marokkaanse soep, dan moet je er zelf geen maken !?

Suzanne met de soep naar huis, mijn vrouw de aangebrande pot uitgeschuurd...

Kortom om de twee drie dagen stond de Marokkaanse buurvrouw daar met haar pot soep.
Meestal gebeurde dat ’s avonds laat als het donker was en de pot stak steeds in een grote plastic tas, want de andere buren mochten dat niet weten. ’t Zijn allemaal racisten, zei ze er nog bij terwijl ze het wit van haar ogen toonde!

Elke keer was de pot aangebrand en elke keer zat er veel te veel soep in de pot, onaangepast aan ons consumptiepatroon. Dus vanaf nu elke keer een telefoontje naar Suzanne met de vraag om soep te komen halen...

Ik heb dan eens geprobeerd om een betere kookpot cadeau te doen aan de buurvrouw, kwestie van wat minder afwas te hebben... Ik had nog een mooie zo goed als nieuwe geëmailleerde kookketel met bloemetjesmotief.
Haar voorzichtig de pot aangeboden, zogezegd omdat de aluminiumpot toch zo wat zijn beste dagen gekend had....
Vriendelijk bedankt maar geëmailleerde potten zijn niet goed, als ze vallen kunnen er splinters afspringen, enzovoorts. Toch nam ze de pot aan en ik heb hem nooit terug gezien, ja ’t was een cadeau hé, en de volgende keer zat de soep opnieuw in die verrekte aluminium ketel!

Op een zeker ogenblik begonnen wij haar er van te verdenken om alleen maar soep te brengen als de pot aangebrand was.
Maar nee, haar man en haar kinderen wilden haar soep ook niet meer eten; “hebben liever frieten en pizza...!” (Ik eigenlijk ook...)

Suzanne wou de soep ook niet meer, beu gegeten...

Dan een nieuw slachtoffer gevonden; Fernande...
Fernandje, soep hebben ???

Ook dat heeft enkele weken stand gehouden tot Fernandje die soep zo beu gegeten was als koude pap!

Maar geef die soep dan aan je hond.... Was dat de oplossing ?

Enkele weken nadien; de hond moet die soep niet meer !

Mijn vrouw ondertussen elke keer de pot uitschuren, ‘k heb nog nog een nieuwe bus Cif gekocht, speciaal daarvoor.

Dan een truc uitgevonden ;

Ik : madame ziek, maag niet goed, madame dieet !

Geen soep meer, alles ging nu naar de buren.

Later :

Buurvrouw : madame niet meer ziek ? Buurvrouw zeggen madame niet meer ziek.
Ik  : nee madame nu genezen.

Resultaat : alle dagen harira en alle harira de riool in...

Indien er iemand harira wil: stuur mij een mailtje asjeblief. ‘k breng ze desnoods tot in het hoge Noorden ! Komen halen mag natuurlijk ook maar dan moet je nadien wel de pot uitwassen !

Indien iemand het recept wil : dat is zeer vlot te vinden op het internet...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten