Harira is de nationale soep van Marokko, zoiets als
onze Belgische tomatensoep met ballekes.
Men noemt ze ook wel eens de vastensoep of
ramadansoep.
Ik denk dat het gewoon de enige soep is die ze
in Marokko kunnen maken. Nog nooit heb ik meegemaakt dat de buurvrouw andere soep kwam
brengen...
Het gaat over de Marokkaanse buurvrouw. Zoals geweten
moet een goede moslim(vrouw) af en toe wat aalmoezen uitdelen aan de arme
mensen. Mijn echtgenote en ikzelf behoren blijkbaar tot de groep van die
behoeftigen. (Ondertussen heb ik ontdekt
dat alle bewoners van de straat daar toe
behoren...)
Toen wij hier pas woonden kwam ze, de
Marokkaanse buurvrouw, op een zeker ogenblik vragen of we soep wilden hebben.
Als goede Belg zeg je dan maar ja...waarom niet als ’t gratis is.
Brengt ze daar een enorme aluminium ketel, zo een
met wat deuken in, met daarin een geelbruine smurrie die de soep moest
voorstellen. Ze was zelfs nog warm.
Er even aan geproefd en ja, ’t was te doen,
zoals ze in Antwerpen zeggen.
Dus , harira op ’t menu gezet.
Maar nu ontstonden er twee problemen.
Ten eerste, er zat soep genoeg in die pot voor
een zeer kroostrijk gezin. Wij zijn maar met twee...Dus ’s anderendaags, weer
harira op ’t menu,... en de rest in het toilet gegooid.
Ten tweede, bleek debodem van de pot zwaar
aangebrand te zijn.
Dus mijn vrouw haar beste “ijzeren sponske” en
een doos 'vim' voor de pinnen gehaald en de pot netjes uitgeschuurd.
Enkele dagen nadien; of we soep wilden hebben?
Weigeren is zo onbeleefd hé, misschien kon het
nu een andere soep zijn, maar nee ’t was harira.
Hetzelfde scenario, veel te veel soep, pot
aangebrand enz... soep in ’t toilet!
Weer enkele dagen later; harira....
Net op dat ogenblik zat een andere buurvrouw,
Suzanne bij ons thuis koffie te kletsen. Dat was de oplossing....
Suzanne,
moet je geen soep, lekkere Marokkaanse soep, dan moet je er zelf geen
maken !?
Suzanne met de soep naar huis, mijn vrouw de aangebrande
pot uitgeschuurd...
Kortom om de twee drie dagen stond de
Marokkaanse buurvrouw daar met haar pot soep.
Meestal gebeurde dat ’s avonds laat als het
donker was en de pot stak steeds in een grote plastic tas, want de andere buren
mochten dat niet weten. ’t Zijn allemaal racisten, zei ze er nog bij terwijl ze
het wit van haar ogen toonde!
Elke keer was de pot aangebrand en elke keer
zat er veel te veel soep in de pot, onaangepast aan ons consumptiepatroon. Dus
vanaf nu elke keer een telefoontje naar Suzanne met de vraag om soep te komen
halen...
Ik heb dan eens geprobeerd om een betere
kookpot cadeau te doen aan de buurvrouw, kwestie van wat minder afwas te
hebben... Ik had nog een mooie zo goed als nieuwe geëmailleerde kookketel met
bloemetjesmotief.
Haar voorzichtig de pot aangeboden, zogezegd
omdat de aluminiumpot toch zo wat zijn beste dagen gekend had....
Vriendelijk bedankt maar geëmailleerde potten
zijn niet goed, als ze vallen kunnen er splinters afspringen, enzovoorts. Toch
nam ze de pot aan en ik heb hem nooit terug gezien, ja ’t was een cadeau hé, en
de volgende keer zat de soep opnieuw in die verrekte aluminium ketel!
Op een zeker ogenblik begonnen wij haar er van
te verdenken om alleen maar soep te brengen als de pot aangebrand was.
Maar nee, haar man en haar kinderen wilden
haar soep ook niet meer eten; “hebben liever frieten en pizza...!” (Ik
eigenlijk ook...)
Suzanne wou de soep ook niet meer, beu
gegeten...
Dan een nieuw slachtoffer gevonden; Fernande...
Fernandje, soep hebben ???
Ook dat heeft enkele weken stand gehouden tot
Fernandje die soep zo beu gegeten was als koude pap!
Maar geef die soep dan aan je hond.... Was dat
de oplossing ?
Enkele weken nadien; de hond moet die soep
niet meer !
Mijn vrouw ondertussen elke keer de pot
uitschuren, ‘k heb nog nog een nieuwe bus Cif gekocht, speciaal daarvoor.
Dan een truc uitgevonden ;
Ik : madame
ziek, maag niet goed, madame dieet !
Geen soep meer, alles ging nu naar de buren.
Later :
Buurvrouw : madame niet meer ziek ? Buurvrouw zeggen madame niet meer ziek.
Ik : nee madame nu genezen.
Resultaat : alle dagen harira en alle harira
de riool in...
Indien er iemand harira wil: stuur mij een
mailtje asjeblief. ‘k breng ze desnoods tot in het hoge Noorden ! Komen halen
mag natuurlijk ook maar dan moet je nadien wel de pot uitwassen !
Indien iemand het recept wil : dat is zeer vlot
te vinden op het internet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten